Egger - (Emile), 1813—85, classiek-philoloog van Oostenrijksche afkomst, die te Parijs heeft geleefd en gewerkt. Hij heeft uitgegeven Longinus De Sublimitate en Varro de Lingua Latina (1837), dan de fragmenten van Festus en Verrius Flaccus (1839) en Aristoteles’ verhandeling over de poëzie. Verder heeft hij geschreven een geschiedenis van de critiek bij de Grieken (1850), dan onder den titel Apollonius Dyscolus (1854) een schets van de histor. en gramm. methoden in de oudheid. Zijn werk over de beginselen der vergelijkende grammatica (1852) was het eerste van dien aard in Europa.
Verder heeft hij veel geschreven over Gr. papyri en inscripties, alsmede over de taal, geschiedenis en letterkunde van Griekenland en Rome. Veel daarvan vindt men in zijne Memoires (1862—63). Zijn belangrijkste en populairste werk was zijn Geschiedenis van het Hellenisme in Frankrijk (1869).
