Eenbladig

betekenis & definitie

Eenbladig - oppervlak, oppervlak dat uit eenenkel samenhangend deel bestaat (zooals debol) in tegenstelling tot een oppervlak, dat uitverschillende deelen bestaat, die of geheel losvan elkaar zijn (bijv. het oppervlak, dat ont-staat door een hyperbool te laten wentelen omde verbindingslijn der brandpunten) of in enkelepunten met elkaar samenhangen (bijv. eenkegel, die door zijn top heen verlengd wordtgedacht).