Druk (natuurkunde) - Druk of drukking, kracht, werkende op de eenheid van oppervlakte. Deze kracht kan zoowel loodrecht op het oppervlak werken (normale d.) als ook in eene richting, gelegen in het oppervlak (tangentieele d.). Een normale d. wordt b.v. uitgeoefend door vloeistoffen en gassen in rust op de wanden van het vat, waarin ze besloten zijn. Zijn daarentegen deze lichamen in beweging, dan kunnen ten gevolge van de inwendige wrijving ook tangentieele d. optreden.
Ook bij gedeformeerde vaste lichamen komen normale en tangentieele d. voor,, in dat geval vaak spanningen genoemd. — Volgens de theorie van Maxwell moeten in electromagnetische velden d. worden aangenomen. In aansluiting aan deze beschouwingen blijkt het, dat ook lichtstralen een d. uitoefenen, wanneer ze op een lichaam vallen (zie LICHTDRUK). — In het algemeen oefent elke trillende beweging (b. v. ook geluidsgolven), die bij hare voortplanting door een lichaam wordt tegengehouden, daarop een d. uit.
