Draadhechtmachine - 1) in de boekbinderij gebruikt, om de vellen van dunne boeken met metaaldraad aan elkaar te hechten. Ze zijn zóó geconstrueerd, dat door ééne handof voetbeweging de draad van een spoel loopt, daarvan een stukje wordt afgeknepen, de einden rechthoekig worden omgebogen over een zadel, en die einden door den rug van het vel geperst en neergedrukt. Bij boeken van meer dan één vel druks moet het metaaldraad ter zijde van den rug worden doorgeslagen, teneinde alle vellen te pakken. Met het drukken wordt er ook wel rekening mee gehouden en zijn de vellen vaak zóó gedrukt, dat ze in elkaar geschoven kunnen worden en het draad toch in den rug kan worden aangebracht.
Zulke boekjes dragen tegenwoordig den naam van duernen, triernen, quaternen, enz. Boeken, dikker dan de lengteder omvattende draad-einden, worden in bijzondere machines behandeld, waarbij de vellen met den rug aan linten worden gehecht, ’t zij met staaldraad of met garen. Voor degelijk werk komt deze methode van boeken-innaaien evenwel nooit in aanmerking.
2) (textielindustrie), zie DRAADKNOOPMACHINE.
