Desjardins (albert) - Fransch rechtsgeleerde en politicus, geb. 1838 te Béauvais (Oise). Hij studeerde te Parijs en behaalde den doctorsgraad zoowel in de rechten als in de letteren; in 1871 werd hij voor het departement Oise naar de Kamer afgevaardigd, waar hij zich bij de rechterzijde van het centrum voegde. Na den val van Thiers trad hij in eenige ministeries als onder-staatssecretaris op. Bij de verkiezingen van 1876 leed hij de nederlaag en hervatte zijn werk als hoogleeraar in het burgerlijk en straf-procesrecht aan de universiteit te Parijs.
Van zijn werken noemen wij, De l’Enseignement du droit d'après Bacon (1868); Recherches sur l’origine de la règle: Donner et retenir ne vaut (1869); les Moralistes français du XVle siècle (1870); Etude historique sur les causes d'interruption de la prescription (1878); Traité du vol dans les principales législations de l'antiquité et spécialement dans le droit romain (1881); les Sentiments moraux au XVIe siècle (1886). Hij deed een uitgave het licht zien van J. Ortolan’s „Eléments de droit pénal” (2 dln., 1885). Hij was medewerker o. a. van de „Revue historique du droit” en de „Revue critique de législation”.
