Debreczen (Debreczin), stad in het Hongaarsche komitaat Hajduk, 93.000 inwoners; ligt op het z.g. plateau van D., een 100 a 171 M. hooge heide, met zandverstuivingen, poelen en plassen, maar toch niet onvruchtbaren bodem. D. is een belangrijk centrum van spoorwegen. De stad is ruim gebouwd en ook de voorsteden hebben door bestrating en nieuwe bouwwerken het dorpachtige voorkomen der meeste Hongaarsche steden verloren. Zij zijn door parken en promenaden, die in de plaats der oude vestingwerken gekomen zijn, van de binnenstad gescheiden.
Hier vindt men enkele groote openbare gebouwen, o.a. de fraaie Protestantsche kerk, de Katholieke hoofdkerk en het stadhuis. De stad heeft veel markthandel, vooral van vee en veeteeltproducten uit de omgeving (rundvee, paarden, varkens, honig) en belangrijke industrie, vooral van wollen goederen, zeep, pijpekoppen, enz.; verder zijn er salpeterziederijen, waarvan de grondstof in de omgeving gewonnen wordt, en brandewijnstokerijen. — Tijdens de Synode van 1552 hebben de bewoners het Protestantisme aangenomen, waartoe nog verreweg de meerderheid der bevolking behoort, waarom D. wel het „Calvinistische Rome” genoemd wordt. Onder de hoogere onderwijsinrichtingen heeft men een Protestantsche hoogeschool. De stad heeft veel te lijden gehad van de oorlogen tusschen de Hongaren en de Turken. Gedurende de revolutie van 1848—50 was zij eenigen tijd de zetel van het Revolutionnair-Hongaarsche gouvernement. 3 Juli 1849 werd zij door de Russen ingenomen.
