Charron (Pierre), Fransch kanselredenaar en moralist, 1641—1603, skepticus, vriend van Montaigne, onder wiens invloed hij stond. Zijn hoofdwerk de la Sagesse (2 éd. 1604, gewijzigd) is het eerste in een moderne taal geschreven niettheologisch werk over zedekunde. Gewisheid aangaande het wezen der werkelijkheid is noch door de ervaring noch door de rede te bereiken. Zij is alleen bij God; de mensch echter „ne fait et n’entend rien à droit, au pur et au vrai comme il faut”.
Wij moeten ons met waarschijnlijkheid tevreden stellen om de hartstochtlooze zielsrust te verkrijgen. Zedelijkheid, rechtschapenheid berust niet op godsvrucht, maar omgekeerd de godsdienst op zedelijkheid. Wijsheid is: overeenkomstig de natuur te leven (consentir à la nature), zich te voegen in de orde der natuur en zijn innerlijke vrijheid te bewaren. Het atheïsme en kettersche denkbeelden bestreed Ch. in zijn vroeger werk: Trois vérités contre tous athées (1594). Vgl. L. Wessel, die Ethik Ch.’s 1904.
