Cereus - plantengeslacht der Cactaceeën met ± 200 soorten in Amerika. Het zijn planten van zeer verschillend uiterlijk; in het algemeen hebben ze een geribden of kantigen stam, die soms onvertakt is en rechtop staat, soms zich meer of minder vertakt, soms ook dun, slangvormig is en klimt of tegen andere planten steunt. Op de ribben liggen de areolen (zie CACTACEEËN), waaruit de bloemen te voorschijn komen. Tot de bekende soorten behooren C. giganteus, de reuzencactus (plaat Cactaceeën fig. 12), in Arizona en W.-Mexico, die zich slechts weinig vertakt en 15 M. hoog kan worden.
C. pecten aboriginum (fig. 23) uit hetzelfde gebied, maar ook N.-lijker, wordt niet zoo hoog (Lot 10 M.) en vertakt zich sterker. C. flagelliformis (fig. 1) uit Mexico is sterk vertakt; de takken staan eerst rechtop, maar gaan later hangen. De fraaie bloemen zijn karmijnrood. C. grandiflorus, de zg. koningin van den nacht, is in Haïti inheemsch en wordt veel gekweekt. Het is een sterk vertakte vorm met dunne stengels, die door middel van luchtwortels klimmen. De soort is vooral bekend wegens de buitengewoon groote, zuiver witte, naar vanille riekende bloemen, die pas tegen den avond opengaan, en reeds den volgenden ochtend zijn uitgebloeid (fig. 15). Een dergelijke soort is C. serpentinus, de slangencactus, met rood- en witte bloemen, die eveneens alleen ’s nachts open zijn. Nog een groot aantal andere soorten worden gekweekt.
