Carolini libri - toen paus Hadrianus I de acta van het Concilie van Nicea (787), waarin de vereering der beelden kerkelijk gesanctioneerd was, in een Latijnsche vertaling aan Karei den Groote zond, zond deze ze aan de Frankische theologen en inzonderheid aan de Synode van Frankfort (794) en liet een tegenschrift vervaardigen, de zg. Carolijnsche boeken en deze aan den paus zenden. Volgens dit werk was het geoorloofd de beelden in de kerken te hebben tot versiering en ter herinnering aan heilige personen en gebeurtenissen. Voor het geloof was het echter onverschillig, of men beelden had of niet.
Aan dit,werk is het te danken, dat de Frankische kerk tot de 10e eeuw vrij bleef van beeldendienst. De eerste uitgave, bezorgd door Jean du Tillet, verscheen anonym onder den titel Carolus Magnus, Opus illustr. viri C M, in 1649 te Parijs. De R. K. kerk plaatste het in 1564 op den Index.
