Carinus

betekenis & definitie

Carinus - (Marcus Aurelius), zoon van keizer Carus, broeder van Numerianus, beiden werden in 282 n. C. door hun vader tot Caesars benoemd; Carinus bleef, terwijl zijn vader tegen de Parthen optrok, te Rome en bestuurde van hier uit de Westelijke provinciën van het Romeinsche rijk, intusschen zich aan allerlei buitensporigheden overgevende en zich door zijn wreedheden algemeen gehaat makende; toen zijn vader en zijn broeder in Azië om het leven waren gebracht en Diocletianus tot keizer was uitgeroepen, brak een woedende krijg tusschen laatstgenoemde en C. uit; in den slag aan de Morawa in Moesië, die een voor C. gunstig verloop nam, werd deze door zijne soldaten vermoord in den zomer van 285.