Caelius - naam van een plebejisch geslacht in het oude Rome, dikwijls met Coelius verward. De bekendste persoon daaruit is wel geweest M. Caelius Rufus, geb. ± 88 v. C. als zoon van een Rom. ridder, wsch. uit Tusculum. Na zich aan de studie der welsprekendheid te hebben gewijd, diende hij 62 v. 0. in Africa onderden proconsul Q. Pompeius; teruggekeerd leidde hij een losbandig leven te Rome o. a. met Clodia, klaagde bekende personen aan en werd op zijn beurt in 56 aangeklaagd en door Cicero verdedigd in eene rede, die wij nog bezitten, (M. Tulli Ciceronis oratio pro M. Caelio ree.
J. van Wageningen, Groningae 1908). Hij heeft daarna verscheidene eereambten bekleed en is in 48 v. C. te Thurii gedood. Toen Cicero zich als balling in Cilicië ophield, hield Caelius hem trouw op de hoogte van de gebeurtenissen te Rome (het 8ste boek van Cic.’s Epistulae ad Familiares) en bleef met hem bevriend, ook toen hij zelf in 49 de partij van Caesar had gekozen.
G. Boissier heeft den genialen avonturier treffend beschreven in zijn Cicéron et ses amis p. 167.
