Wat is de betekenis van balling?

m. en v. (-en), hij wie bij vonnis verboden is binnen een bepaald gebied te verblijven; ook fig. ; — balling ’s lands, een uit het land verbannene.

Zie Bale

balling - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die verbannen is Woordherkomst van banneling, afgeleid van verbannen met het achtervoegsel -ling. Verwante begrippen banneling

(banneling) uitgewezene

iem. wat uit sy land verban is; ballingskap.

s., balling.

m. en v. ballingen (gebannene; uit zijn land verdrevene): als balling rondzwerven, leven; vr. ook ballinge.

Balling - Ole Peter Hansen, Noorsch portret-, historie- en decoratieschilder. * 13 Apr. 1823 te Christiania, ♱ 1 Mei 1906 aldaar. Leerling van de acad. te Christiania. Werkte daarna te Kopenhagen, Bremen (1842) en Berlijn. Studeerde aan de Berlijnsche academie. 1846—’47 aan de acad. te Kopenhagen. Van 1848—’50 nam hij als Deensch officier deel aan...

('balling) m. (-en) 1. Eig. hij die verbannen is : als leven, omzwerven. 2. Metf; iets wat geweerd is : waar gewetensdwang is.