Brunner (Sebastiaan)

betekenis & definitie

Brunner (Sebastiaan) - Oostenr. schrijver en godgel. (R.K.), 1814—93, werd in 1865 apostol. protonotaris en Pausel. huisprelaat. Van zijn talrijke werken, w. o. vele strijd- en hekelschriften voorkomen, noemen wij: Die Welt ein Epos (1844), Die Prinzenschule zu Möpselglück (2 dln., 1847), Der Nebeljungen Lied (4de dr. 1867), Die theologische Dienerschaft am Hofe Josephs II (1868), Hauund Bausteine zu einer Litteraturgeschichte der Deutschen (8 dln., 1886).