Brockmannen - Naam van een Oost-Frieschen volksstam, die in de Middeleeuwen het uit acht kerspelen bestaande Hannoveraansche landschap Brockmerland, tusschen Emden en Norden gelegen, bewoonde en zonder vorst leefde. Hun bestuur werd door hun gevonden recht geregeld, dat, uit 220 artikelen of keuren bestaande, in de 13de eeuw opgeteekend en tevens als een overblijfsel der Oud-Friesche taal belangrijk is (in 1866 door v. Richthofen uitgegeven). De B. hadden noch hoofdlieden, noch adel, noch ook eene invloedrijke priesterkaste. Zij brachten aan niemand schatting op en de geldboeten kwamen in de gemeentekassen.
Hun land was in vier kwartieren verdeeld, waarvan elk bestuurd werd door een door de gemeenten gekozen rechter, die voor een jaar gekozen werd en aan de volksvergadering verantwoording verschuldigd was. Den rechters stonden, door het volk voor een halfjaar gekozen, Talemen (sprekers) terzijde, die genen moesten controleeren en ter verantwoording roepen, indien dit noodig was. Tot bescherming der binnenlandsche en buitenlandsche veiligheid moest ieder Broekman gewapend verschijnen, wanneer de rechter door het ontsteken van een vuur het teeken hiertoe gegeven had. Deze democratische bestuursregeling duurde tot het midden der 14de eeuw, toen de B. eenen hoofdman kozen.