Brann (Markus)

betekenis & definitie

Brann (Markus), Duitsch geleerde en geschiedschrijver, geb. 1849, sinds 1891 leeraar in bijbelexegese, Joodsche geschiedenis en opvoedkunde aan het Israël-,theologische seminarium te Breslau. Hij schreef o.a.: De Uerodis magni filiis patrem in imperio seculis (1873); Die Söhne des Herodes (1873); Geschichte der Juden in Schlesiën (1895 vv.); Geschichte der Juden und ihrer Litteratur (2de dr. 1896). B. is redacteur van het „Monatschrift für Geschichte und Wissenschaft des Judentums.”