Brachygraphie

betekenis & definitie

Brachygraphie - letterlijk: „kort-schrift”; wordt in de wetenschappel. litteratuur over stenographie meestal gebruikt om aan te duiden stelsels van snelschrift, die zich bedienen van afkortingen van het gewone schrift of vereenvoudigingen van de gewone letters. De meeste woordenboeken verwarren b. met stenographie. Men is het er nog niet over eens, of de half-uitgewischte teekens op den steen, in l884 op de Akropolis bij Athene gevonden, en die wellicht uit den tijd van Xenophon (geb. 435 v. Chr.) dateert, wijzen op de oudste sporen van eigenlijke stenographie, dan wel op b. Merkwaardig is de brachygraphie van Peter Bales (1590), waarmede deze het Onze-Vader, de geloofsbelijdenis, en de tien geboden op den binnenkant van een ring voor Koningin Elisabeth zou hebben geschreven, en den Bijbel op de oppervlakte van een kippenei. Zie KORTSCHRIFT.