Boycot

betekenis & definitie

Boycot - een uitdrukking, die in 1880 tijdens de agitatie der Landliga in Ierland ontstond; kapitein Boycott, beheerder der goederen van Graaf Erné, in het Westen van Ierland, in een streek, die omstreeks 1880 het middelpunt eener levendige agitatie was, weigerde beslist zich bij de Landliga aan te sluiten, of hare bepalingen ten opzichte van niet-betaling van pacht na te leven; bij wijze van straf voor dezen tegenstand werd hij door het publiek stelselmatig van alle verkeer met de omgeving uitgesloten; niemand wilde omgang met hem hebben, met hem handel drijven, bij hem dienen of arbeiden; hoewel Boycott niet toegaf en eenigen tijd zijn goederen onder bescherming van politie en militairen met vreemde krachten liet bearbeiden, vond hij niettemin weldra geraden, zijn goederen te verlaten. Het woord b. wordt sindsdien gebruikt voor het zich vereenigen tot uitsluiting van een persoon of zaak, die door het een of ander ontevredenheid heeft verwekt.