Bouguereau (adolphe william) - geb. 20 Nov. 1826 in La Rochelle, gest. aldaar 18 Augustus 1905. Oorspronkelijk opgeleid voor koopman, ging hij nog te La Rochelle tot ’t schilderen over, kwam in 1846 naar Parijs, waar hij te zamen met Cabanel en Henner leerling werd van Picot. In 1850 verwierf hij den „Prix de Rome” met zijn schilderij „Zenobia”. Van 1850—1854 werkte hij te Rome. waar hij vooral Raphaël, del Sarto, Reni copieerde.
Sinds 1853 exposeerde hij geregeld in de Salons en vielen hem herhaaldelijk onderscheidingen te beurt. In 1876 werd hij professor aan de Académie des Beaux-Arts. B. leeft niet mee met de tijdgenooten. Hij neemt een aparte plaats in. Met voorliefde schildert hij mythologische scenes, genrestukken en godsdienstige onderwerpen.
Zijn Madonna’s zijn een 19e eeuwsche vertaling van Raphaël. Zijn populariteit heeft hij te danken aan den eenvoud en de begrijpelijkheid, doch tevens aan de eenigszins zoetelijke romantiek zijner opvattingen. Opsomming zijner voornaamste werken en litt. : M. Vachon, W. Bouguereau, Parijs 1900. Gazette des B. Arts 1897 en voorts in Thieme-Becker’s Künstler-Lexikon.
