Bonwetsch (Gottlieb Nathanael), Luthersch theoloog, geb. 17 Febr. 1848 te Norka in Rusland, studeerde te Dorpat, Göttingen en Bonn, werd in 1878 priv. doc. te Dorpat, in 1882 buitengew. en in 1883 gew. hoogleer. aldaar, in 1891 te Göttingen. Hij is een der meest bekende kerkhistorici en schreef o.a.: Die Schriften Tertulians nach der Zeit ihrer Abfassung untersucht (Bonn 1878), Die Geschichte des Montanismus (Erl. 1881), Cyrill und Methodius (Erl. 1885), Die altslawische Uebersetsung der Schrift Hippolyts vom Antichristen (1896), Studiën zu den Kommentaren Hippolyts zum Buche Daniel und Hohen Lied (1897). Met zijn Göttinger collega P. Tschackert bewerkte hij de 13e en 14e Auflage van Kurtz „Lehrbuch der Kirchengeschichte für Studierende” (Leipz. 1899); van zijne hand was de bewerking van het gedeelte „bis zur Reformation”.
In de „Realencyclopädie für prot. Theologie und Kirche” 3 Aufl. komen verscheidene artikelen voor, door hem geschreven. In vereeniging met R. Seeberg gaf hij uit de Studien zur Geschichte der Theologie und Kirche (Leipz. 1897 vv.) en met H. Achelis: Hippolytus Werke (Berlin 1897).
