Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 06-12-2018

Bonifatius

betekenis & definitie

Bonifatius, verdedigde 413 n. C. Massilia tegen Athaulf, werd 422 comes, weigerde de Vandalen in Spanje te bestrijden, vlood naar Africa en stelde zich daar als zelfstandig aanvoerder aan het hoofd der foederati, hoog geacht door de barbaren. Hij was bevriend met den kerkvader Augustinus. Na veel geharrewar met het hof te Rome werd hij toch in 429 in het bestuur van Africa bestendigd, verdedigde de steden aldaar tegen de in Africa ingevallen Vandalen, werd 432 tot magister militum benoemd in de plaats van Aëtius, dien hij overwon. Hij stierf echter aan een wonde te Ariminum. — Zie ook BONIFACIUS.

< >