Bevolkingsregisters, registers, waarin geregeld aanteekening wordt gehouden van de wijzigingen in de bevolking. Zij zijn wel te onderscheiden van de registers van den burgel. stand, waarin wordt boekgehouden van den burgel. staat der personen. Ons land is een der weinige landen, die in het bezit zijn van algem. b. Zoo kent Duitschland ze slechts in enkele gemeenten. Zonder b. berust de bevolkingsstatistiek vrijwel uitsluitend op de volkstellingen, die echter uit haren aard slechts periodiek (bij ons iedere tien jaar) kunnen worden gehouden.
Tusschen twee tellingen heeft men dus geen nauwkeurige gegevens. De b., die geregeld worden bijgehouden, vullen deze leemte aan. Sinds 1887 berust de regeling der bev. reg. op eene wet, n.1. die van 17 Apr. 1887, Stb. 67. De regeling zelf wordt gevonden in K. B. van 27 Juli 1887, Stb. 140, laatstel. gew. 3 Oct. 1899, Stb. 210. Volgens dit besl. moet in iedere gemeente een b. worden gehouden. Naast deze gemeentel, registers zijn voor eenige instellingen, als krankzinnigengestichten, enz., afzondert, bev. reg. voorgeschreven en wel bij K. B. van 27 Juli 1887, Stb. 142, laatstel. gew. 3 Oct. 1899, Stb. 211.
Zullen de b. van eenige waarde zijn, dan moeten de ingezetenen tot aangifte van verhuizing, enz. verplicht zijn. Die verplichting wordt opgelegd bij K. B. van 27 Juli 1887, Stb. 141. Volgens dit besl. moet ieder, die naar eene andere gemeente verhuist, bij het gemeentebestuur een verhuisbiljet aanvragen en dit in de gemeente van vestiging binnen een maand inleveren (art. 6). Binnen denzelfden termijn moet kennis worden gegeven aan het gemeentebestuur van ieder lid, dat in het huisgezin wordt opgenomen of daaruit gaat, inwonende dienst- en werkboden daaronder begrepen (art. 7). Op nalatigheid in nakoming dezer verplichtingen wordt bij art. 9 straf bedreigd tot een maximum van 14 dagen hechtenis of ƒ100 boete.
