Bemi (francesco)

betekenis & definitie

Bemi (francesco) - Ital. dichter, geb. te Lam poreccliio in 1497 of 1498, trad achtereenvolgens in dienst van hooggeplaatste geestelijken in Rome, en werd door den Paus tot Protonotarius benoemd. Cardinaal Ippolito de Medici verleende hem een domheersplaats te Florence. Kardinaal Innocenzo Cibo stelde hem voor, den Kardinaal Salviati door vergift om ’t leven te brengen; B. weigerde, en toen liet Cibo hem, 26 Mei 1535, in Florence, door toediening van vergift, van ’t leven berooven. Zijn voornaamste werk is Rifacimento dell' Orlando innamorato; een soort dramatisch dichtstuk la Ctlrina; veel Ital. en Lat. verzen en in proza Dialogo contro i poeti. Zijn vroolijke spotternijen en de zinnel. genietingen verheerlijkende uitvallen vielen algemeen in den smaak; zijn stijl werd dik wijls nagevolgd en kreeg den naam van bernesken stijl.