Belluno - 1) prov. van Opper-Italië, het N. Oostelijkst deel van het landsch. Venetië, grenzend aan Tirol; 3350 K.M.2; 200.000 inw. Het land is voor het grootste deel bergachtig en wordt door het dal der Piave en de dalen harer zijrivieren, als de Boito, de Mae en de Cordevole doorsneden; wijn en ooftbouw en veeteelt zijn de hoofdmiddelen van bestaan. B. is rijk aan mineralen, die echter nog slechts op kleine schaal (koper bij Agordo, zink bij Auronzo, verder lood en kwikzilver) ontgonnen wor den.
2) hoofdpl. der prov. en van het distr. B., gelegen op een hooge, door de Piave en de hier ter plaatse daarin mondende Ardo gevormde, landtong;
21.000 inw. B. is door een spoorweg mot Padua verbonden.
