Bari delle Puglie of Bari, 1) (Terra di Bari), prov. van Z.-Italië en van het landschap Apulië, aan de Adriat. Zee; 5350 K.M.2; 920.000 inw.; evenwijdig met de kust loopt van N.W. naar Z.O. een heuvelreeks, de Murgia; de voorn. rivier is de Ofanto, die de grens met Foggia vormt; de meest onbeduidende kustriviertjes liggen vaak geheel droog; niettemin behoort deze prov. tot de vruchtbaarste van Italië; zij is beroemd om hare wijnsoorten; voorts levert zij olie, zuidvruchten, zijde, enz.; bij Molfetta wordt salpeter gevonden.
— 2) Hoofdpl. der gelijkn. Ital. prov. en van het distr. Bari (352.000 inw.), in een schoone omgeving, aan de Adriat. zee, aan de spoorlijnen Foggia-Otranto en Bari-Taranto; zij is verdeeld in een oude stad, met bochtige nauwe straten, gelegen op een landtong, welke de in onbruik geraakte oude haven van de nieuwe scheidt, en in een regelmatig gebouwde nieuwe stad; zetel van een Ned. consulair ambtenaar; 105.000 inw.; handel, scheepvaart. B., oudtijds Barium, werd onder Nero verheven tot municipium, kwam na den val van het West-Romeinsche rijk aan de Goten, later aan het Oost-Romeinsche rijk, werd in 755 door Pepijn den Korten ingenomen, en viel in 802 aan de hertogen van Benevento ten deel; de stad was voorts beurtelings in de macht der Saracenen, Grieken, Langobarden en Karolingen, en was de laatste bezitting der Grieken in Italië, die haar in 1071 aan Robert Guiscard verloren; Karel II van Anjou schonk haar vele voorrechten; in 1558 werd zij bij het Spaansche vicekoninkrijk Napels ingelijfd; in 1730 werd zij door een aardbeving geteisterd.
