Barère de Vieuzac (Bertrand), Fransch revolutionnair, 1755-1841, stemde als voorzitter der Nationale Conventie in 1792 voor den dood van Lodewijk XVI, had door zijn welsprekendheid veel invloed, dien hij aanwendde zoowel in de conventie als in het „comité du salut public” om bloedige maatregelen uit te lokken, werd na den val van Robespierre tot deportatie veroordeeld, maar ontvluchtte en deelde in de kort daarna uitgevaardigde amnestie. Hij wijdde zich nu aan litterairen arbeid. Zijn geschrift La liberté des mers, ou le gouvernement anglais dévoilé (1798) deed hem in de gunst van Napoleon komen, die hem van 1803-1807 als geheim agent gebruikte. Als konings-moordenaar werd hij na den terugkeer der Bourbons uit Frankrijk verbannen; onder Louis Philippe was hij van 1831-1840 prefect van het Departement der Opper-Pyreneeën. Hij schreef o.a. Esprit des séances des Etats généraux (1789); Conduite de la maison de Bourbon pendant l’émigration (1804), terwijl in 1843 zijn Mémoires zijn uitgegeven.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
