Barbaar (Gr. barbaros), oorspr. iemand, die een voor de Grieken onverstaanbare taal sprak, dan sedert de Perzische oorlogen de benaming voor alle niet-Grieken en weldra ook voor on-Gr. wanbeschaving; sedert de 4de eeuw v. C. wordt deze tegenstelling, vooral onder den invloed der kosmopolitische Stoa, zwakker. Bij de Rom., die aanvankelijk zelve ten opzichte van de Gr. barbari waren, beteekent het woord eerst alle niet-Rom. en niet-Gr. volken, later slechts die, welke buiten de Gr.-Rom. wereldkultuur stonden; sedert de 4de eeuw n. C. ongeveer hetzelfde als krijgslieden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
