Balfour (arthur james)

betekenis & definitie

Balfour (Arthur James), Engelsch staatsman, geb. 25 Juli 1848, werd in 1874 als conservatief in het Lagerhuis gekozen. In 1878 woonde hij als particulier secretaris van lord Salisbury met dezen het Congres te Berlijn bij. Van Juni 1885 tot Januari 1886 was hij president van de „Local Government Board” in het eerste ministerie-Salisbury en in Juli 1886 werd hij benoemd tot secretaris voor Schotland in het tweede ministerie-Salisbury. Hij werd in Maart 1887 hoofd-secretaris voor Ierland en bestreed krachtig door de uitzonderingswetten de Iersche Nationalisten. In den herfst van 1891 werd hij eerste Lord van de Schatkist en leider van het Lagerhuis; in Aug. 1892 trad hij met Salisbury af. In het derde ministerie-Salisbury werd hij in 1895 weer eerste Lord van de Schatkist en 11 Juli 1902 volgde hij Salisbury als minister-president op. In Dec. 1905 trad hij met het geheele ministerie af, tengevolge van oneenigheden over Chamberlain’s politiek en werd opgevolgd door het liberale ministerie-Campbell-Bannerman. Sinds Febr. 1905 leidde hij de conservatieve oppositie in het Lagerhuis. Balfour werd einde 1911 als leider der conservatieven opgevolgd door Bonar Law, omdat hij ziek en overwerkt was. Tijdens den grooten Europeeschen oorlog werd B., toen het ministerie-Asquith een coalitie-kabinet werd, hierin minister van Marine en, na het heengaan van Asquith in December 1916, in het ministerie-Lloyd George minister van Buitenlandsche Zaken.