Asphaltstraat - straat voorzien van een asphaltdeklaag. Gewoonlijk wordt voor een asphaltstraat een betonlaag ter dikte van 15 à, 20 c.M. aangelegd, waarover een 3 à 5 c.M. dikke asphaltlaag in warmen toestand wordt aangebracht en gestampt of gewalst. Men onderscheidt stampasphalt en gietasphalt. Voor stampasphalt neemt men den asphaltkalksteen of asphaltmastiek zonder verdere toevoeging, en voor gietasphalt een asphaltpreparaat van uitsluitend bitumen, gesmolten onder bijmenging van zand, grind of fijne minerale stoffen, alsmede soms fijnen steenslag, in welk laatste geval men granietasphalt verkrijgt.
Men maakt tegenwoordig ook asphaltbestratingen van tegels, welke van te voren zijn gevormd en onder hoogen druk geperst, zoodat ze een groote dichtheid hebben verkregen. Deze tegels worden in een laag cementmortel op de betonlaag gelegd en alleen door eenig kit onderling verbonden. Asphaltstraten hebben het voordeel, dat ze sterk, vlak, zindelijk en stofvrij zijn en weinig geraas veroorzaken; daardoor komen zij in drukke stadsstraten voor een ruime toepassing in aanmerking. Ze kosten 6 à, 10 gld per M2 in aanleg en vragen de eerste drie jaar weinig onderhoud, daarna kost dit jaarlijks ongeveer 0.20 gld. per M2. Bij een druk en zwaar verkeer is de slijtage niet gering, zoodat de dunne laag asphalt dan dikwijls na 10 à 15 jaren versleten is. In onze groote steden liggen in de meeste winkelstraten asphaltbestratingen, zoowel van tegels, als volgens de andere hierboven genoemde systemen.
