Amman (joh. konr.) - doofstommen-onderwijzer, geb. 1669 te Schaffhausen, overl. te Warmond, bij Leiden, 1730. Hij studeerde te Bazel, promoveerde daar 1687, vestigde zich als geneesheer te Amsterdam en legde zich voornamelijk toe op het onderwijs aan doofstommen. Hij was de eerste, die dit onderwijs op wetenschappelijken grondslag behandelde, gebaseerd op physiologisch onderzoek.
Hij schreef: Surdus loquens sive diss. de loquela (1702). Verder een uitgave van Coelius Aurelianus c. notis Th. J. ab Almeloveen (1709).
