m. (-oren), Haliotis, geslacht van weekdieren uit de familie kieuwslakken, wijd verspreid langs de kusten van (sub)tropische zeeën.
(e) De schelp van de zeeoor is enigszins oorvormig en is gekenmerkt door een reeks openingen; deze openingen spelen een belangrijke rol bij de ademhaling. De schelpen worden verwerkt tot parelmoer. Grotere soorten, met schelpen tot 25 cm lang, worden gegeten, zelfs in zulke aantallen dat beschermende wettelijke regelingen noodzakelijk zijn (VS enz.). Eén soort, Haliotis tuberculata, komt tot in Het Kanaal voor.
