v./m. (mv.), (ook: hartvormige zeeëgels), Spatangoida, een orde van stekelhuidigen, behorend tot de klasse zeeëgels.
(e) De zeeklitten wijken van het gewone type zeeëgels af doordat de mondopening niet in het midden van de onderzijde ligt, maar naar voren verschoven is (zgn. onregelmatige zeeëgels). Ook de anaalopening is verschoven, en ligt aan de onderrand van het afgeknotte achtereinde. De rijen openingen waardoor de voetjes naar buiten treden (aan de bovenzijde) vormen een rozet (petalodium) en doen dienst als gasuitwisselingsorganen. De voetjes aan de onderzijde staan in dienst van de voeding. De zeeklitten komen in alle zeeën voor. Vele soorten leven op grote diepte, ingegraven in het zand. Aan de Ned.-Belg. kust leeft de hartvormige zeeklit (Echinocardium cordatum) op diepten van 18-90 m, ondergegraven in het zand in holletjes (15—20 cm onder de oppervlakte) die door twee kanalen, voor aanen afvoer van water, met de buitenwereld verbonden zijn.
