v., resistentie tegen de ongunstige invloeden van de winter, waaraan de wintergewassen blootstaan.
De belangrijkste eigenschap bij het wintervast-zijn van planten is het verdragen van lage temperaturen. Het blijkt dat de verschillende wintergranen zich zeer uiteenlopend gedragen. Rogge is zeer winterhard. Bij de wintertarwe komen rassen voor, die eveneens een lage temperatuur, b. v. -20 °C kunnen verdragen zonder veel schade te lijden. Andere echter zijn veel minder bestand tegen strenge koude. Wintergerst is niet bijzonder winterhard, spelt in België voor een deel wel.
Schimmelaantastingen, uitdroging (bij bevroren grond kunnen de wortels geen water opnemen), wortelbeschadiging door ‘opvriezen’ van de grond en vraat door b.v. ganzen en hazen kunnen wintervaste planten ernstige schade berokkenen. Een sneeuwdek kan bescherming tegen zeer lage temperaturen en uitdroging bieden, maar kan schimmelaantasting bevorderen.
