v.,
1. (ook: winding), het wikkelen;
2. (ook: winding), elk van de slagen waarmee men wikkelt of iets gewikkeld is;
3. de gezamenlijke, op een bepaalde wijze met elkaar verbonden geïsoleerde geleiders, die in de vorm van draadspoelen of staven worden ondergebracht in gleuven in het statorof rotorijzer van een elektrische machine.
De wikkelingen bevinden zich in de stator aan de binnenomtrek, in de rotor aan de buitenomtrek. Men onderscheidt voornamelijk
1. gelijkstroomwikkelingen, gebruikt voor gelijkstroom-en voor wisselstroommachines;
2. wisselstroomwikkelingen, alleen voor wisselstroommachines. Voorts zijn er nog een groot aantal variaties.
De gelijkstroomwikkelingen worden onderverdeeld in:
a. golfwikkelingen: bij het doorlopen van begin tot einde van de wikkeling beweegt men zich steeds in dezelfde richting; b. luswikkelingen: de beweging is afwisselend vooruitachteruit-vooruitenz. Tenslotte onderscheidt men eenfase-en meerfasenwikkelingen; de laatste bestaande uit een aantal eenfasewikkelingen.
