m. (-en), symbool B, karakteristieke hygrische eigenschap van een materiaal, die volgt uit de betrekking x = B√ t waarin x = de indringdiepte van het vochtfront, t = de tijdsduur vanaf het begin van het zuigproces.
De waterpenetratiecoëfficiënt wordt, evenals het kritisch watergehalte en de waterabsorptiecoëfficiënt, bepaald door de capillariteit van het desbetreffende materiaal. Brengt men een capillair zuigend materiaal aan één oppervlak in contact met water, dan zal vanaf dat oppervlak een vochtfront het materiaal binnendringen. Ter plaatse van dat vochtfront heerst het kritisch watergehalte. De door de betrekking x = B √ t gedefinieerde evenredigheidsfactor B wordt uitgedrukt in de eenheid m/s0, 5. De waterpenetratiecoëfficiënt is meer van theoretische dan van praktische betekenis.
