m. (-s), recuperator, een toestel waarmee een warmte-overdracht wordt bewerkt tussen twee vloeistoffen, die daarbij niet in direct contact met elkaar komen.
Schematisch kan men een warmtewisselaar voorstellen door een geheel van een scheidingswand (pijpwanden, vlakke wanden, een plaat eventueel) waarlangs aan de ene zijde een warme vloeistof of gas en aan de andere zijde een koude vloeistof of gas beweegt in dezelfde (gelijkstroom-warmtewisselaar) of in tegengestelde richting (tegenstroomwarmtewisselaar). De bedoeling is ofwel het koude medium te verhitten of het warme medium af te koelen. De tegenstroomwarmtewisselaar is effectiever dan de gelijkstroomwarmtewisselaar. De effectiviteit van een warmtewisselaar wordt verder nog positief beïnvloed door een grote snelheid van het koel(verwarmings)middel en een groot oppervlak van de warmtewisselaar. Een warmtewisselaar heeft tal van technische toepassingen. In de geneeskunde worden warmtewisselaars toegepast om tijdens hartoperaties bij extracorporale circulatie het bloed naar behoefte te kunnen afkoelen en later weer tot de normale lichaamstemperatuur te verwarmen.
