[Lat., de algemeen verbreide (uitgave)], de Latijnse bijbelvertaling die gezag heeft in de Rooms-Katholieke Kerk. De protocanonieke boeken van het OT (behalve de Psalmen) zijn door Hiëronymus (383) uit het Hebreeuws vertaald; voor de Psalmen en het NT heeft hij een reeds bestaande Latijnse vertaling gebruikt en deze volgens de Griekse tekst (Septuaginta) verbeterd; de deuterocanonieke boeken zijn van een oudere Latijnse vertaling, de Itala.
De vertaling van Hiëronymus kwam langzamerhand algemeen in gebruik en werd daarom vulgata genoemd. Door het Concilie van Trente werd in 1546 bepaald dat deze Vulgata onder de Latijnse uitgaven voortaan de enige gezaghebbende vertaling zou zijn in zaken van geloof en zeden. Paus Sixtus v liet in 1588 een officiële uitgave gereedmaken: Biblia Sacra Vulgatae editionis (1590), Clemens vm (daarom wordt zij ook Clementina genoemd) liet de drukfouten verbeteren in de edities van 1592, 1593 en 1598, welke laatste ontelbare malen herdrukt is. Op last van Pius x werd de Vulgata opnieuw uitgegeven sinds 1907. -bijbelvertaling.
LITT. J,O.Smit, De Vulgaat (1948).
