[Lat., huiduitslag], v./m., huidaandoening die witte plekken in de huid doet ontstaan.
Vitiligo treedt het vaakst op rond de mond en ogen, op de handruggen, in de oksels en in de genitaalstreek. Op dergelijke plekken groeien witte haren. Deze aandoening ontstaat doordat de pigmentvormende cellen hun functie verliezen. De oorzaak hiervan is onbekend. Vitiligo komt meer bij vrouwen dan bij mannen voor. De aandoening begint vaak voor het 20e jaar en schrijdt langzaam voort.
Behalve de afwijkende kleur is de huid volkomen normaal. Er treden geen andere klachten op. Spontane genezing is zeldzaam. Een altijd succesvolle therapie bestaat niet: corticosteroïden geven soms resultaat. Voor algeheel ontbreken van huidpigment: zie albinisme.
