Willem Adolf Visser ’t Hooft, Ned. remonstrants, sinds 1949 hervormd theoloog, *20.9.1900 Haarlem. Visser ’t Hooft bekleedde sinds 1931 bestuursfuncties in de wereldfederatie van christen-studenten.
In 1938 werd hij te Genève secretaris-generaal van het voorbereidend comité tot oprichting van de Wereldraad van Kerken. Toen deze Wereldraad in 1948 in Amsterdam werd opgericht, werd Visser ’t Hooft eerste secretaris-generaal (tot 1966). In deze functie heeft hij zich doen kennen als bekwaam theoloog, uitnemend organisator en bindende figuur tussen kerken van uiteenlopende tradities. Werken: Anglo-catholicism and orthodoxy (1933); Misère et grandeur de l’Église (1944), The struggle of the Dutch Church (1946), Rembrandt et la bible (1947), The ecumenical movement and the racial problem (1954), The pressure of our common calling (1959; Ned. vert. Tot eenheid geroepen, z.j.), ökumenische Bilanz (1966), Mémoires (1971).LITT. W.F.
Cloterman en J.C. Hoekendijk (red.), Oecumene in ’t vizier (1960); C. Berge.a., Stimmen aus der Oekumene, Dankgabe an W.A. Visser ’t Hooft (1963).
