(het accent wisselt), m., een witte wijn waaraan een alcoholaftreksel van kruiden is toegevoegd.
Vermouth werd voor het eerst in 1786 in Italië bereid en was bedoeld als nabootsing van absinthianum vinum, een favoriete wijn van de oude Romeinen. De basiswijn was eerst muskaatwijn; later maakte de grote vraag naar vermouth het noodzakelijk andere goede witte wijnen uit Sicilië en Apulië te gebruiken. Het hoofdbestanddeel van het geheim gehouden kruidenrecept is alsem. Na filtratie, klaring en het toevoegen van suiker wordt vermouth enige tijd op fust gelagerd; daarna wordt hij gebotteld. Vermouth wordt in Italië (m.n. rond Turijn) en in Frankrijk geproduceerd.
Er zijn twee typen vermouth, nl. de zoete of Italiaanse vermouth en de droge of Franse vermouth. Het Italiaanse type is door het toevoegen van caramel donker van kleur en bevat 15-17 % alcohol en 12-19 % suiker. De Franse vermouth is licht van kleur en wordt bereid van een minder zoete wijn waaraan geen suiker wordt toegevoegd; ook het kruidenextract is anders. Vermouth wordt puur, met sodawater, met of zonder ijs geserveerd. Ook dient hij als basis voor cocktails (o.a. martini’s).
