o. (-len), ongeval op de openbare weg.
De toenemende drukte op de wegen heeft geleid tot een sterke stijging van het aantal verkeersongevallen. Dank zij verkeerstechnische en wetgevende maatregelen, verbeteringen van de verkeersmiddelen zelf en voorlichting, is echter wel een relatieve toeneming van de verkeersveiligheid bereikt: de toename van het aantal verkeersdoden en -gewonden en in mindere mate van het aantal verkeersongevallen is achtergebleven bij de toename van de verkeersintensiteit. M.n. halverwege de jaren zeventig heeft zich een kentering in de ongevallenstatistieken afgetekend, die een gunstige ontwikkeling toont. Vergroting van de verkeersveiligheid is b.v. te danken aan het verplichte dragen van de valhelm op de bromfiets en van de veiligheidsgordels in de auto, verlaging van de maximumsnelheid, verplichte fietsreflectoren en de toename van woonerven. De grote bedragen die meestal met schadegevallen gemoeid zijn, hebben in de meeste landen geleid tot een wettelijke verplichting om voor elk motorvoertuig een wettelijke aansprakelijkheidsverzekering (WA-verzekering) te sluiten. In België is deze verplichte WA-regeling in 1957, in Nederland in 1963 tot stand gekomen.
