v. (-en),
1. het verbannen; verbod om zich op het grondgebied van een staat te bevinden ;
2. ballingschap.
Verbanning ontwikkelde zich in de middeleeuwen uit de staat van vogelvrijheid. De verbanning werd meestal voor een bepaalde tijd uitgesproken, maar kon ook voor het leven zijn. In de 19e eeuw is deze straf uit de Ned. en Belg. strafwetgeving verdwenen.
