[Fr., verbastering van vaudevires], m. (-s),
1. luchtig toneelstuk met zang en orkestbegeleiding ;
2. ben. van een schouwburg waar dergelijke stukken worden opgevoerd.
In de 15e eeuw duidde men met de term vaudeville de spotliederen aan die werden gezongen in de vallei van de Vire (Calvados). Deze vorm van toneel, met zijn vrolijke inhoud en satirische liedjes, geldt als voorloper van de Franse opéra comique. In Engeland en Amerika duidt men met de term vaudeville het variété aan.
LITT. B. Jobel, A pictorial history of vaudeville (1961).
