m. (-eden), eed afgelegd door een militair terwijl hij een slip van een vaandel vasthoudt, waarmee hij bevestigt dat hij dit zal volgen en verdedigen.
De vaandeleed is in België en Nederland onbekend. De vaandeleed dient niet verward te worden met de eed op het vaandel, een plechtige gelofte van trouw aan vorst en vaderland, waartoe het vaandel als basis van de getuigenis dienst doet.
