o. (mv.), ben. voor de chemische elementen met een atoomnummer groter dan 92. Transuranen komen niet vrij in de natuur voor, maar moeten worden gemaakt in een kernreactor of een versneller.
De transuranen zijn niet stabiel maar radioactief met vervaltijden die uiteenlopen van minder dan 1 s tot enkele mln jaren.In het algemeen geldt dat de instabiliteit groter wordt naarmate het atoomnummer toeneemt (zij het dat op theoretische gronden aangenomen wordt dat de elementen met atoomnummer boven 114 weer stabieler zijn). Men kent de volgende transuranen (in volgorde van toenemend atoomnummer): neptunium, plutonium, americium, curium, berkelium, californium, emsteinium, fermium, mendelevium, nobelium, lawrencium, rutherfordium, halmium en nog enige die nog naamloos zijn. Er zijn meer dan 15 verschillende transuranen aangetoond met in totaal meer dan 100 bekende isotopen.
