[Gr. gonos, geboorte, afkomst], v., term voor de opvattingen in diverse godsdiensten over het ontstaan en de afstemming der goden.
De goden ontstaan soms vóór, soms mèt de wording van de wereld (kosmogonie). De oudst bekende Griekse theogonie is die van Hesiodos; in later eeuwen werd de theogonie uitgebreid en verbonden met o.a. de orfiek.
