Antoni Tápies, Spaans schilder, *13.12.1923 Barcelona. Tapies begon ca.1945 te schilderen, aanvankelijk surrealistisch onder invloed van Miró en Dalí.
Al sinds die tijd experimenteerde hij met materialen als aarde, stokjes enz., vermengd met een dik impasto van verf. Ca. 1950 hervatte hij deze techniek in een aan het tachisme verwante kunst. In een ruwe ondergrond van een mengsel van zand, cement, verf enz. kraste en schilderde hij abstracte tekens en afbeeldingen van bepaalde voorwerpen. Het kleurengamma is meestal sober en beperkt zich tot aardkleuren als zwart, grijs en bruin. In de loop van de tijd ging hij steeds gedurfder materiaal toepassen zoals karton, allerlei soorten papier en stukken textiel. In tegenstelling tot de tachisten echter verloor hij zich niet in het proces van het schilderen.
Hij wilde door middel van een andere techniek gestalte geven aan een nieuwe, zeer persoonlijke symboliek. Tápies was een van de pioniers van de materieschilderkunst, die in de jaren vijftig veel opgang maakte. Navolgers waren o.a. Millares en Burri. Tápies publiceerde daarnaast diverse boeken in samenwerking met de dichter Brossa, met wie hij vanaf 1947 deel uitmaakte van de Barcelonese kunstenaarsgroep Dau al Set.
LITT. J.E. Cirlot, Significación de la pintura de Tápies (1962); A. Circi, Tápies (1972).
