o.,
1. voornaamste der Dravidische talen, gesproken door ca. 37 mln. mensen;
2. verzamelnaam voor de sprekers ervan.
Het Tamil wordt voornamelijk in het zuiden van India en op Sri Lanka gesproken, tevens o.a. op Mauritius en de Fidzji Eilanden en in Maleisië. Het Tamil is van invloed geweest op andere Dravidaen Hindoetalen. Het wordt gerekend tot de agglutinerende talen. Het heeft een eigen schrift en een zeer uitgebreide letterkunde. De oudste litteratuur is die van de zgn. sangam (litteraire academie); zij bestaat uit wereldlijke liefdespoëzie en lofliederen op vorsten (rond het begin van de christelijke jaartelling). Vanaf de 6e eeuw bloeit sivaïstische religieuze poëzie, speciaal hymnen en didactische werken, alsook aan Vishnu gewijde hymnen, epische poëzie, filosofie enz. In de 19e eeuw vonden westerse ideeën en litteraire vormen ingang en werd het proza als litterair medium geaccepteerd.
LITT. P.Meile, Introduction au Tamil (1945); K. Zvelebil, Tamil literature (1975).
