v./m. (-en), toestel voor het omzetten van bewegingsenergie van gassen of vloeistoffen in een hogere druk.
(e) Een straalpomp wordt toegepast als ejecteur voor het aanzuigen en verwijderen van gassen of vloeistoffen (b.v. dampstraalpomp, →diffusiepomp), en als injecteur voor het inbrengen van gassen of vloeistoffen in onder druk staande vaten of ketels (b.v. stoomstraalpomp). Het werkingsprincipe berust daarop dat uit een straalbuis een vloeistof of een gas stroomt die een andere vloeistof of een ander gas uit de omgeving meezuigt en versnelt. Dit mengsel wordt in een tweede zich verwijdende straalbuis vertraagd waarbij de bewegingsenergie wordt omgezet in druk, zodat het mengsel met hogere druk weer ingebracht kan worden. De straalpomp is zelfaanzuigend omdat de uit de eerste straalbuis tredende vloeistofstraal de omringende lucht met zich meezuigt en zo de zuigleiding ontlucht. De straalpomp heeft geen bewegende delen en is daarom ongevoelig voor vervuiling, waarom ze als slikpomp wordt toegepast, en verder voor het oppompen van grondwater in de mijnbouw, bij de bouw van funderingen en tunnels wordt gebruikt.
