Ned. architect, *5.8.1899 Purmerend. Stam was een van de belangrijkste architecten en theoretici van het ➝functionalisme.
Van 1925-28 was hij verbonden aan het architectenbureau Brinkman en Van der Vlugt te Rotterdam. Stam was in 1928 gastdocent aan het Bauhaus te Dessau. Hij werkte enige tijd samen met de stadsarchitect van Frankfort aan de Main, Ernst May. In 1928 was hij medeoprichter van de ➝Congrès Internationaux d’Architecture Moderne. Van 1929-31 werkte hij mee aan de bouw van 1600 woningen in Frankfort-Hellerhof. In 1930 vertrok hij met May naar de USSR voor de bouw van de nieuwe steden Magnitogorsk, Makejefska en Orsk.
In 1934 vestigde hij zich opnieuw in Nederland, waar hij met zijn vrouw Lotte Beese enige tijd samenwerkte met W. van Tijnen. Van 1939-48 was hij directeur van de kunstnijverheidsschool te Amsterdam; van 1948-52 bekleedde hij soortgelijke posities te Dresden en Oost-Berlijn. In 1953 ging hij weer te Amsterdam wonen en werd medewerker van het bureau Merkelbach en Elling. Van 1956-66 was hij zelfstandig architect en bouwde hij o.a. het flatgebouw Princesse aan de Beethovenstraat te Amsterdam (1959-61). Stams laatste werken tonen een houding van vermoeidheid en teleurstelling. Zijn laatste grote opdracht, het kantoorgebouw Mahuko te Amsterdam (1963), voltooide hij niet zelf. In 1966 vestigde hij zich in Zwitserland.LITT. G. Fanelli, Moderne architectuur in Nederland 1900-40 (1978).
