v./m. (-en), (ook: barkhaan), sikkelvormig, geïsoleerd duin, met de open zijde van de wind afgekeerd.
(e) Sikkelduinen komen in een onbegroeid gebied voor en veelal in groepen. Deze duinen bereiken hoogten tot 25 m. De sikkelduinen zijn een afzettingsvorm van het zand, dat niet door begroeiing in zijn beweging geremd wordt. Uit een ellipsvormige heuvel ontwikkelt zich de sikkelvorm doordat de geringere zandhoeveelheid aan beide zijden sneller verplaatst wordt dan de hoofdmassa. Het sikkelduin is dus een typisch stuifduin, die zich verplaatst, met snelheden van 10-20 m per jaar. De loefzijde vertoont een helling tot 12°, dit is de helling waar de wind de zandkorrels tegenop blaast; na de scherpe bovenrand begint een lijhelling met de maximale helling van droog zand tot 32°.
